KLM KL6150

Vlucht KL6150 staat gepland voor 10:30 uur, aankomst 23:15 uur. Op het tijdstip van vertrek rijden we achteruit van de slurf weg. We zijn dus laat. Het vliegtuig rijdt, volgens zijn eigen gegevens, zo'n 4 kilometer naar het begin van de startbaan. Het is druk, er staan nog 3 toestellen voor ons, British Airways en nog wat merken. Als het toestel zijn neus naar de startbaan draait zie ik dat er nog 6 of 7 toestellen achter ons staan, allemaal van Delta en KLM.
We trekken ogenschijnlijk sneller op dan een Lamborghini, toch zitten er meer dan 2 mensen in dit toestel. De wielen komen los en de tocht van 8 uur en 15 minuten is begonnen. Op kruishoogte is het -55 graden. Goed dat ik extra beenruimte heb gekozen, een ommetje in de buitenlucht is geen optie; ik heb niet eens een jas meegenomen. We zitten op ruim 10 km hoogte en de snelheid is meer dan 900 km/uur. Plotseling begint het toestel flink te schudden. Het rondje koffie wordt afgebroken en iedereen moet snel terug naar zijn plaats. Ik denk dat de piloot een kortere binnendoorweggetje heeft geprobeerd dat vol gaten zit want het lijkt erop dat we een lekke band hebben. Angstaanjagend schudt het toestel. Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Na een minuut of tien zitten we weer op de tolweg. We hebben dan 1.500 van de 6.850 km gevlogen.
We krijgen eten, kip of vegetarisch. Ik kies de kip, extra vleugels kan ik wel gebruiken na de ervaring van zonet. De norse man naast mij in stoel 10F besteld zijn vegetarische maaltijd. En dan ruik ik de Indiase kruiden en specerijen weer. Ik ben er weer.
Omdat ik vooraan zit ben ik snel door de immigratie heen en loop naar bagageband nummer 1. Weer wordt de hereniging met mijn koffer geteisterd door elektrische storingen en duurt het lang. Even vóór mij staat een oudere man met bril en dikke trui. Hij raakt alle zwarte en blauwe stoffen koffers aan en kijkt op het bagagelabel. Die labels zijn allemaal hetzelfde, daar herkent hij zijn koffer nooit aan. Na enige tijd komt zijn vrouw hem halen; ze waren hem kwijt want hij stond bij de verkeerde bagageband. Lachen.
Mumbai en omgeving hebben flink last gehad van de moesson. Hoge vochtigheid, hoge temperatuur en onzichtbare gaten in het wegdek. Toch kruip ik om drie uur in mijn bed, een record.