Boston en Delhi

Twee jongeren begaan een afschuwelijk misdrijf. Dzhokhar Tsarnajev is 19 als hij samen met zijn broer twee snelkookpannen in Boston tot ontploffing brengt. Onder de slachtoffers een 8 jarig jongetje dat wachtte op de finish van zijn vader. De daders vluchten.
De 22 jarige Manoj Kumar verkracht en molesteert een meisje van 5 jaar oud dat een aantal verdiepingen boven hem woont. Hij laat haar voor dood achter met een kaars en een flacon van 200 ml shampoo in haar onderlichaam. De dader vlucht.
Heel Boston staat op zijn kop, heel Delphi staat op zijn kop.

Grootscheepse zoekacties worden op touw gezet, in Amerika en India.
In Boston blijft iedereen binnen, de politie krijgt alle medewerking om zo snel mogelijk de dader te vinden, iedereen gelooft in een "goede afloop" en wacht in spanning af.
In Delhi gaat iedereen de straat op, op weg naar politiebureau's om hun ongenoegen te uiten over de houding van de politie. Niemand gelooft in een "goede afloop" en de spanning loopt op.

Door een tip van een buurtbewoner wordt Dzhokhar gevonden, ondergedoken in een boot. Hij wordt gearresteerd en naar het ziekenhuis gebracht. Alle mensen gaan de straat op om het gezag te feliciteren. De eigenaar van de boot heeft hem onvrijwillig onderdak verleend, hij gaat vrijuit.
Door het signaal dat zijn mobiele telefoon afgeeft wordt Manoj gevonden, ondergedoken bij familie. Hij wordt gearresteerd en naar de gevangenis van Delhi gebracht. De familie heeft hem onderdak verleend, maar gaan zij vrijuit?

In Boston niks dan lof en de arrestatie wordt nog even "gevierd", niemand heeft ooit van Manoj gehoord. Niemand geeft uiting aan de geruchten dat de jongen zou zijn opgefokt door het gezag.
In Delhi niks dan haat tegen de politie, geen positief woord over de arrestatie, er wordt nog lang geprotesteerd en gevochten met het gezag. Maar waarom? Iedereen geeft uiting aan het gerucht dat de politie de ouders een bedrag van Rs.2.000 (ca €28) zou hebben geboden om geen aangifte te doen en God te danken dat hun meisje nog leeft. Ook iedereen die op straat stenen gooit geeft uiting. Maar iedereen kent Dzhokhar.