Punaise Efteling

Volgens de medewerkers komen de beste mango's uit de staat Maharashtra. En dat vertellen ze dan zonder enige vorm van chauvinisme. Gisteravond ben ik in een tent net buiten Pune geweest. In het donker rijden we in de Mahindra XUV 500 door een gitzwarte straat en we nemen een "straat" te vroeg. Hier kan zelfs een vierwieldrive niet in. Tien meter verder is de echte straat.
In deze Punese Efteling lopen koeien met gekleurde horens en kun je zelf allerlei ambachten uit de streek zien of doen. Een stel geeft een uitvoering van traditionele dansen en de muziek stopt net zo abrupt als in de Dikvoormekaar show. De volgende dans graag! Een acrobaat laten zien dat hij op een koord kan dansen, zelfs met de afwas van twee dagen op zijn hoofd! Tijdens deze kunsten komen allerlei zoete en spicy hapjes voorbij en een aantal mensen gaan pottenbakken. De ander gaat pijl en boog schieten en een groep gaat bowlen. Allemaal gemaakt met traditionele materialen. De bowlingballen zijn van hout met de vorm van een kokosnoot. De pijl is zo krom dat ik bang ben dat ik in mijn eigen rug schiet. Aan het eind van het pad staat een klein tentje met allerlei op traditionele wijze gemaakt eten. Ik krijg "buttermilk" ze zijn er hier dol op. Het is vocht dat vrijkomt bij het maken van kaas en dat vermengen ze met wat water. Dat heb ik nog nooit zien zitten en ook vandaag ga ik geen gebacterieseerde zuivel tot mij nemen. Ook het glas water sla ik over. Als een medewerker trots vertelt dat dit allemaal streekprodukten zijn, vraag ik of de lokale bierbrouwerij hier ook is vertegenwoordigd. Die is er niet in Maharashtra. Erg lekker gegeten maar met een barstende dorst, word ik om 23:30 uur weer bij het hotel afgezet.