Dapoli II

Zoals ik gisteren (lees: net) al schreef werd ik vanmorgen om 8:00 wakker met het gevoel dat ik niet bewogen heb. Ontbijten met alleen Indiase kost. Garnalen in deeg en gemarineerd in soja. Dat lijkt mij dan nog te doen. Dit met wat gele rijst met rozijnen en amandelschaafsel lijkt nog het meest op een ontbijt. De zon staat laag en ik ga even naar het strand. Er zijn beduidend meer mensen op het strand dan gisteren. Even verderop liggen een aantal boten dicht bij het strand. Met die boten gaan we het water op om naar dolfijnen te kijken. Dol fijn. Schoenen uit, sokken uit, broek omhoog en het water in. We varen enkele honderden meters de Arabische zee op en daar in de verte zie ik wat vinnen en ruggen. Ik blijf maar richten en schieten maar ik kan er geen echt mooi plaatje van maken. Dan maak ik maar wat foto's van boten en strand. Die bewegen tenminste minder. Na ongeveer een half uur gaan we terug. Daarna aan we weer spellen doen. We moeten in groepen van 6 raadsels oplossen en dan een "schat" zoeken. Aansluitend in de verzengende hitte balspelen. Dat is een goed idee. Minicricket, in een cirkel mannetjes afgooien met een bal en als bijna iedereen gaat lunchen, dan gaan we met 6 man volleyballen. Dan komt mijn jeugd naar boven, ik heb de regels en technieken onthouden van ons campingvertier. Om 13:00 uur gaan we terug in de bus. Zweetlucht tot de bus gaat rijden. Dezelfde gezelligheid op de terugweg. Nu worden er moppen getapt. Ik versta het niet en snap het dus ook niet, maar de gedrevenheid, de mimiek en het gelach is al een belevenis op zich. Ik ben ook weer aan de beurt en even denk ik erover om een mopje in het Nederlands te vertellen en dan hard te lachen, als enige. Toch vertel ik het mopje over 2 Indiërs en een Chinees (supplies!). Om 22:00 uur val ik kamer 222 (toe-toe-toe) binnen, douchen en dan begin ik aan de foto's. De Indiërs hebben het bewezen: time flies, when you're having fun.